Vanuit eigen ervaringen en het steeds moeten opboksen tegen een muur van onbegrip , het niet serieus genomen worden en de daaruit voortvloeiende motivatie om andere slachtoffers een hart onder de riem te willen steken, schreef ik een open brief, of noem het een pleidooi voor meer herkenning en ERKENNING vooral omdat er nog steeds heel veel misverstanden bestaan en zodoende blijven vele slachtoffers en diens kinderen letterlijk en figuurlijk in de kou staan. DIT MOET VERANDEREN!!